Vandaag staat ons laatste uitje van deze vakantie op het programma. Een bezoekje aan de stad Beja. We hadden nog even getwijfeld of het meerwaarde had, omdat toen we er langs reden op weg naar Lissabon het er eigenlijk een beetje uit zag als Serpa en ik me afvroeg of nog een kasteeltje en een oud stadje nou zoveel toe te voegen had aan onze vakantie. Maar op de terugweg van Évora waren we er eventjes doorheen gereden en het oude centrum en met name het kasteel leek ons toch wel indrukwekkend. Na ons bekende ontbijt vertrekken we richting Beja. Onderweg komen we weer langs de doodgereden Mangoest, die inmiddels ingezakt is en vol vliegen zit. Arm beest.
De navigatie staat ingesteld op het centrum van Beja, waar de straatjes steeds smaller worden. We zoeken naar een plek om de auto te parkeren. Bijna in het oudste deel van het centrum vinden we die plek. Er is een rijtje waar we met betaald parkeren de auto kwijt kunnen. Ik loop naar de paal om te zien of we inderdaad moeten betalen. Van maandag t/m vrijdag is het hier inderdaad betaald parkeren. We verzamelen wat muntjes, maar als ik de eerste 20 cent er in gooi schiet de tijd meteen naar dinsdagmorgen 8.15u. Blijkbaar is het vandaag toch gratis. En dan besef ik me dat ik Joke iets had horen zeggen over een feestdag in Portugal op 15 augustus. Het is Maria Hemelvaart en dus is het vandaag een feestdag en kunnen we hier gratis parkeren. We lopen door de oude straatjes met links en rechts vervallen huizen. Maar ook met prachtige portugese tegeltjes op de muur. We zien ze hier in allerlei soorten. De tegeltjes die zo typisch zijn voor Portugal. Ook prachtige oude deuren. Maar wat vooral opvalt is dat het één en ander wel een opknapbeurt kan gebruiken.
Dan komen we aan bij het kasteel. Het is een echt middeleeuws kasteel. Het kan zo een lego set zijn met van die kantelen en een echte vierkante toren in het midden. Het kasteel is onlangs compleet gerenoveerd, waardoor het er in perfecte staat bij staat. Miljoenen zijn er in gestoken. De binnenplaats is tot 12.30u te bezoeken, de toren tot 12.00u. Maar het is inmiddels al twaalf uur geweest dus bezoeken we nu alleen de binnenplaats en besluiten dan na de lunch terug te keren om de toren te bezoeken. Dat kan vanaf 14.00u. We lezen op de binnenplaats over dit middeleeuwse kasteel en de muren van Beja. Het schijnt één van de eersten te zijn met een actieve verdediging. Voorheen was een passieve verdediging gebruikelijker. Dat wil zeggen dat er voorheen alleen muren om een kasteel of stad gebouwd werden. Maar hier werd het voor het eerst mogelijk om vanaf en vanuit de muren de vijand aan te vallen zodra deze dichterbij kwam. Je kon over de muren lopen en er waren diverse schietgaten.
We wandelen het stadje verder in op zoek naar een ander bijzonder fenomeen. Portugese gebakjes. Luìs had een aantal restaurants aangegeven in Beja die speciale zoete gebakjes verkochten. Volgens hem kwamen hier ooit allemaal nonnen naartoe en die hadden drie dingen: tijd, geld en suiker. En daarom maakten zij de lekkerste gebakjes van de regio. Het duurt niet lang voordat we het restaurantje gevonden hebben. Het is een combinatie van een banketbakker en een restaurant. We nemen plaats op een terrasje en als er een ober naar ons toe komt vraagt Joke om een kaart zodat we iets kunnen uitzoeken. Ondertussen waren Sarah en ik al even binnen gaan kijken, omdat we er vanuit gingen dat we hier ook binnen moesten bestellen. Binnen is een vitrine vol met de lekkerste gebakjes. Als we terug komen vertelt Joke dat de ober iemand anders gaat sturen die Engels kan. Als deze man komt vertelt hij dat als we iets willen eten dat we dan boven in het restaurant plaats moeten nemen. Maar om ons heen zien we mensen met koffie en gebak, dus maken we hem duidelijk dat we alleen iets willen drinken met “something sweet” erbij. Dat begrijpt hij. Hij zegt dat we binnen even moeten kijken wat we willen en dat hij dat dan wel bij ons opneemt. Joke en Lotte gaan ook even kijken en maken een foto van de vitrine, zodat we samen wat kunnen uitzoeken. Maar zodra zij terug zijn staat de ober ook alweer naast ons, dus rustig samen uitzoeken is er niet bij. We kiezen allemaal snel ons gebakje en de ober neemt de bestelling op.
Na een tijdje komt het lekkers onze kant op. Joke, Sarah en ik hebben een soort tompouce achtig gebakje met een fondantlaagje bovenop en binnenin ook een zoetig laagje. Lotte heeft iets wat een beetje lijkt op de kaneelbroodjes van de Lidl. Allemaal bestaan ze uit bladerdeeg. Ze smaken verrukkelijk! Hierin had Luìs dus zeker wel gelijk. Dit zijn echt heerlijke gebakjes die je niet wilt missen.
Dan keren we terug naar het kasteel om de toren te beklimmen. Daarvoor moet je bij een gebouw in de binnenplaats een kaartje kopen. Voor 2 euro mag je de toren op. Binnen wordt nog wat meer verteld over de historie van het kasteel. In een tijdlijn zie je de tijd van de Romeinen, de christenen, de islam, weer de christenen en zo door naar de huidige tijd. Van al deze invloeden zie je dingen terug in deze streek. Eigenlijk een mooi teken aan de wand dat verschillende culturen juist iets moois kunnen brengen. Al gaat het helaas altijd gepaard met een hoop strijd.
Bovenop de toren kijk je mooi uit over de stad. Een mooie stad met groene parken en veel oude gebouwen. De typische witte gebouwen met rode daken en de kleine steegjes doen me ook een beetje denken aan het spel Carcassonne. We maken wat foto’s bovenop de toren en keren dan via de smalle trappen zonder leuning weer terug naar beneden. Het is hier toeristischer dan in Serpa. Het kasteel is natuurlijk ook wel indrukwekkender. Maar het is niet vervelend druk. Eigenlijk vind ik Beja indrukwekkender dan Évora, maar misschien ook wel omdat het hier niet zo toeristisch is. Deze vakantie merk ik wel weer dat ik het meest geniet van plekken waar het niet zo overmatig toeristisch is. Het is wel leuk om het een keertje op te zoeken, maar dan weer terugkeren in de rust is een verademing.
Onderweg terug naar de auto zien we weer de prachtigste balkonnetjes en huizen met tegeltjes. Onderweg maak ik waar dat kan foto’s van de tegelmuren. We keren terug naar het appartement en nemen daar nog een heerlijke duik in het zwembad.
Dixidito 